Shaheed Bhai Balwinder Singh DC, also known as Jarnail Singh, was a brave warrior of the Khalistan Liberation Force in 1992, showcasing courage and sacrifice in his life story.
ਜਾਣ-ਪਛਾਣ: Shaheed Bhai Balwinder Singh DC
ਸਿੱਖ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ Bhai Balwinder Singh DC , ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਨਾਮ ਹੈ ਜੋ ਬਹਾਦਰੀ, ਕੁਰਬਾਨੀ ਅਤੇ ਅਟੁੱਟ ਸਿੱਖੀ ਸਿਦਕ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਬਣਿਆ। ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਦੇ ਇੱਕ ਮੋਹਰੀ ਯੋਧੇ ਵਜੋਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਇਹ ਜੀਵਨੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਨੂੰ ਖੰਗਾਲਦੀ ਹੈ—Bhai Balwinder Singh DC ਦੇ ਬਚਪਨ ਦੀ ਸੰਤਾਈ ਸੁਭਾਅ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜਨ ਤੱਕ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ, ਜੋ ਅਗਸਤ 1989 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਝੂਠੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਹੋਈ, ਸਿੱਖ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਦੁਖਾਂਤਮਈ ਪਰ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਅਧਿਆਇ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਇਬਾਦਤ ਲਿਖੀ।
Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਜੀਵਨ ਯਾਤਰਾ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਾਦਗੀ, ਸਾਹਸ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਝਲਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਸਿੰਘ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜੀਅੀ—ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ, ਸਗੋਂ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਰੀਤੀਆਂ ਤੋਂ ਵੀ।
Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦ ਰੂਹ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਵਾਇਆ, ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲੇਖ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪੜਾਅ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਬਿਆਨਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਾਂਗੇ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੀ ਸੱਚੀ ਤਸਵੀਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਸਕੇ।
ਪ੍ਰਾਰੰਭਿਕ ਜੀਵਨ
Bhai Balwinder Singh DC ਦਾ ਜਨਮ ਪਿੰਡ ਕਿਰਥੋਵਲ ਵਿੱਚ ਸਰਦਾਰ ਭਾਈ ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਜੋਗਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੇ ਘਰ ਲਗਭਗ 1964-1965 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨੀ ਪਰਿਵਾਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 6 ਭਰਾ ਅਤੇ 4 ਭੈਣਾਂ ਸਨ। ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਈ ਪ੍ਰੇਮ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਬੰਤਾ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਮੂਸਾ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ, ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ., ਅਤੇ ਭਾਈ ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਦਕਿ ਭੈਣਾਂ ਵਿੱਚ ਬੀਬੀ ਹਰਦਿਆਲ ਕੌਰ, ਬੀਬੀ ਰਘਵੀਰ ਕੌਰ, ਬੀਬੀ ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਅਤੇ ਬੀਬੀ ਦਰਸ਼ਨ ਕੌਰ ਸਨ।
Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਮਾਂ ਮਾਤਾ ਜੋਗਿੰਦਰ ਕੌਰ ਹੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਸਹੀ ਤਾਰੀਖ ਜਾਣਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਵੇਰਵਾ ਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ। ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਅਗਸਤ 1989 ਵਿੱਚ ਹੋਈ, ਜਦੋਂ ਉਹ 24 ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਸਾਲ 1964-1965 ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ Bhai Balwinder Singh DC ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਸੰਤਾਈ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦ ਖਿਆਲੀ ਵਾਲਾ ਸੀ।
Bhai Balwinder Singh DC ਨੇ ਕਦੇ ਸਕੂਲ ਦਾ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਜਿਉਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ। ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਘੁੰਮਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਵੱਛਿਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸਨ। ਅਤੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ।
ਇਹ ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਗਾਵ Bhai Balwinder Singh DC ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਇੱਕ ਖਾਸ ਝਲਕ ਸੀ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦ ਰੂਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ 7 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਵੱਲ ਲੈ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੋੜ ਲਿਆ।Bhai Balwinder Singh DC ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਸ ਆਜ਼ਾਦ ਰੂਹ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ,
ਪਰ Bhai Balwinder Singh DC ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਵੱਲ ਵਧਣ ਦੀ ਚਾਹਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਿਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਬੱਚੇ ਸਨ ਜੋ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਰੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਸਨ। ਇਹ ਗੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਆਧਾਰ ਬਣਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਇੱਕ ਬਹਾਦਰ ਯੋਧੇ ਦੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ।
ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ
7 ਸਾਲ ਦੀ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, Bhai Balwinder Singh DC ਨੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਬਾਬਾ ਆਤਮਾ ਸਿੰਘ ਮੁਠੀਆ ਵਾਲੇ ਦੇ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕਰ ਲਈ। ਇਹ ਉਹ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਇਸ ਨਵੇਂ ਸਫਰ ‘ਤੇ ਨਿਕਲ ਪਏ। ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਤਾਈ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਹੋਰ ਗੂੜ੍ਹਾ ਕਰ ਗਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਦੌੜਾਉਣ ਦਾ ਹੁਨਰ ਸਿੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਘੋੜਿਆਂ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ।
ਇਹ ਹੁਨਰ Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਨਿਰਭੈਤਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੰਕੇਤ ਸੀ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅਹਿਮ ਹਿੱਸਾ ਬਣਿਆ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਸਰਦਾਰ ਬੰਤਾ ਸਿੰਘ, ਸਰਦਾਰ ਮੂਸਾ ਸਿੰਘ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਸਰਦਾਰ ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਾਬਾ ਆਤਮਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਡੇਰੇ ‘ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਵੱਡੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਘਰ ਆ ਜਾਣ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਣ। ਪਰ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਪਸ਼ਟ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਭਰਾਵੋ, ਮੈਨੂੰ ਘਰ ਜਾਣ ਦਾ ਮਨ ਨਹੀਂ, ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਪੰਛੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।” Bhai Balwinder Singh DC ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਵੰਡ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, “ਜੇ ਤੂੰ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਤੇਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿਆਂਗਾ।” ਪਰ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਨਿਡਰਤਾ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਨਹੀਂ ਦੇਣੀ ਤਾਂ ਸੁਣੋ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਝੰਡੇ ਗੱਡ ਦਿਆਂਗਾ, ਤਾਂ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘ ਆ ਕੇ ਇਹ ਜ਼ਮੀਨ ਖਾਲੀ ਕਰਵਾ ਦੇਣਗੇ। ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘੋੜਿਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਚਣਗੀਆਂ।” ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀ ਪੱਕੀ ਸੋਚ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ।
ਇਹ ਸਮਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਹਿੱਸਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਯੋਧੇ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਵੀ ਨਿਖਾਰਿਆ। ਬਾਬਾ ਆਤਮਾ ਸਿੰਘ ਨੇ Bhai Balwinder Singh DC ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਥੇ ਦਾ ‘ਜਰਨੈਲ’ ਕਿਹਾ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਅਗਵਾਈ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ‘ਡੀ.ਸੀ.’ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਅਟੁੱਟ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਰੰਗ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਤੈਅ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦਗਾਰ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ।
ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ
Bhai Balwinder Singh DC ਦਾ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਅਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ਘਟਨਾ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਸੀ। ਬਾਬਾ ਆਤਮਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਡੇਰੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਘੋੜੇ ਚੋਰੀ ਹੋ ਗਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਘੋੜਾ ਵੀ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾ ਦੁੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਚੋਰੀ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਫੂਲਾ ਦੇ ਜਥੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀ ਚੋਰੀ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਬਾਬਾ ਆਤਮਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜਥੇ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਏ।
ਫੂਲਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਥੇ ਵਿੱਚ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਸਿੰਘ ਸਨ, ਜੋ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਆ ਸਕਦੇ ਸਨ।ਪਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਘੋੜੇ ਫੂਲਾ ਦੇ ਨਿਹੰਗਾਂ ਨੇ ਹੀ ਚੋਰੀ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਇਹ ਖੁਲਾਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਝਟਕਾ ਸੀ। ਫੂਲਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਡੀ.ਸੀ., ਥੋੜਾ ਲੋਹਾ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਕਰ, ਤੂੰ ਅੱਧਾ ਮਰਿਆ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਏ।” ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਹੱਸ ਕੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਬਾਬਾ, ਸਮਾਂ ਦੱਸੇਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।” ਫੂਲਾ ਇੱਕ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖਰਾਬ ਸਟੈਨਗਨ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਇੱਕ ਦਿਨ, ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਫੂਲਾ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਟੈਨਗਨ ਨਾਲ ਗੋਲੀ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜ ਗਏ। ਫੂਲਾ ਦੇ ਨਿਹੰਗਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲ ਗਏ।ਇਸ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, Bhai Balwinder Singh DC ਨੇ ਜਨਰਲ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕਰ ਲਈ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਅਧਿਆਇ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਬਦਲ ਕੇ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਘਰਸ਼ੀ ਬਣ ਗਏ।
ਫੂਲਾ ਦੀ ਸਟੈਨਗਨ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਜਨਰਲ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਸਾਥੀ ਬਣੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੰਨਮੈਨ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਣ ਲੱਗੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਨਿਹੰਗ ਜਥੇ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਹਾਦਰੀ ਦੀਆਂ ਅਣਗਿਣਤ ਮਿਸਾਲਾਂ ਕਾਇਮ ਕੀਤੀਆਂ।
Shaheed Bhai Balwinder Singh DC, brave Sikh fighter of KLF.
ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ
ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਨਰਲ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਉਹ ਜਨਰਲ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਰ ਵੱਡੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਰਹੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅੱਜ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜ਼ੁਬਾਨ ‘ਤੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਵੇਰਵੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ, ਪੁਲਿਸ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਹਨ।
ਇੱਕ ਵਾਰ, ਹਰੀਕੇ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਨੂੰ ਹਰੀਕੇ ਦੇ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਘੇਰ ਲਿਆ। ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਨੂੰ ਸਖਤ ਲਹਿਜੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਕੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਭਰਾਵਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾਏਗਾ? ਮੈਂ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਹਾਂ, ਆ ਮੈਨੂੰ ਲੈ ਜਾ ਅਤੇ ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਰ।” ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਨੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ।” ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕਦੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜੇ ਕਦੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰਦੀ, ਤਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਥਾਣੇ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ।
ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਜਨਰਲ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਕਈ ਵੱਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਮਿਸਾਲ ਵਜੋਂ,
- ਚੋਲਾ ਸਾਹਿਬ ਚੌਕੀ ਦੇ ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਚਿੱਬੂ ਨੂੰ ਖਾਰੇ ਵਾਲੀ ਨਹਿਰ ਦੇ ਪੁਲ ‘ਤੇ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਜੀਪ ਡਰਾਈਵਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਿਪਾਹੀ ਵੀ ਮਾਰੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਕਈ ਸੈਨਿਕ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ।
- 21-22 ਜੁਲਾਈ 1986 ਨੂੰ ਮੰਡੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਰਿਬੇਰੋ ਦੀ ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ., ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਬੀ.ਐਸ.ਐਫ. ਦੇ ਵੱਡੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ, ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਹੈਲੀਕਾਪਟਰਾਂ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਨਾਲ ਭੰਨ ਦਿੱਤਾ।
- ਮਨਕਪੁਰ ਪੁਟਾ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਭਾਈ ਸ਼ਿੰਦਾ ਲੰਬਾ ਜੱਟ ਮੋਹਨਪੁਰ ਵੀਰੰਗ ਵਾਲੇ ਨੇ ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਕਾਰਾਂ ਉਡਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਜਥੇਦਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੂੰ ਘੇਰੇ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਇਆ। ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜਥੇਦਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਂਗਲੀ ‘ਤੇ ਗੋਲੀ ਲੱਗਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਕੱਟਣੀ ਪਈ।
ਜਦੋਂ ਬੀ.ਐਸ.ਐਫ. ਨੇ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ…
ਇੱਕ ਹੋਰ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ, ਜਥੇਦਾਰ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬ੍ਰਹਮਾ, ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਲੰਬਾ ਜੱਟ, ਅਤੇ ਭਾਈ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਰਾਜਸਥਾਨ ਸਰਹੱਦ ਨੇੜੇ ਕੋਟ ਮੁੱਲ ਵਿਖੇ ਬੀ.ਐਸ.ਐਫ. ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੋ ਘੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ, ਪਰ ਤੀਜੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜਥੇਦਾਰ ਝੰਡਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਰੁਕ ਗਏ। ਬੀ.ਐਸ.ਐਫ. ਨੇ ਉੱਥੇ ਵੀ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਥੇਦਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਗਏ। ਪਰ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਲੰਬਾ ਜੱਟ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲ ਗਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੀ ਜਥੇਦਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦੀ ਖਬਰ ਸਭ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ।
Bhai Balwinder Singh DC ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਸੰਤਾਈ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਦਿਆਲੂ ਸਨ, ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਵੇਖਦੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦੇ ਦਿੰਦੇ, ਅਤੇ ਜੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਫਟੇ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਦਿੰਦੇ। ਉਹ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹਿੰਦੇ, ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲਗਾਵ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਗੱਲ ਲੜਾਈ ਦੀ ਆਉਂਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਸੰਤ ਅਤੇ ਸਿਪਾਹੀ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਵਰਗੀ ਸੀ, ਜੋ ਸਿੱਖ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਹਾਦਤ
Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਅਗਸਤ 1989 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਝੂਠੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਹੋਈ। ਪੁਲਿਸ ਕਮਾਂਡੋ ਅਫਸਰਾਂ ਨੇ ਭਾਈ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਕਿਰਥੋਵਲ, ਜੁਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਜੱਗਾ ਸਰਪੰਚ ਰੂਠਾ ਗੁੱਡਾ, ਅਤੇ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਟੋਰਾਂਟੋ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਮਾਰ ਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਬੂਟਾ ਸਿੰਘ ਸੁਰ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਭੋਲਾ ਗੁੱਗੋਬੀਆ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਬਚ ਗਏ। ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਆਪਸੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਪਰ ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਚੇ ਹੋਏ ਸਿੰਘ ਬ੍ਰਹਮਾ ਫਾਰਮ ‘ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਸਾਢਾ ਸਿੰਘ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ। ਸਾਢਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਲੈ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਸਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੋਂ 4 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ, Bhai Balwinder Singh DC ਸਾਹਿਬ ਪਿੰਡ ਆਏ ਸਨ। ਉਹ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਗਏ, ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ, ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ-ਖੁਸ਼ੀ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੋਰ ਸਿੰਘ ਵੀ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਗੀਤ ਗੁਣਗੁਣਾ ਰਹੇ ਸਨ— “ਇਸ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਜੀਵਨ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਹੈ, ਰਾਤ ਹਾਸੇ ਨਾਲ ਬੀਤ ਜਾਵੇ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੱਲ੍ਹ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ।”
Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਹੋਰ ਵਧ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਫਰ ਸ਼ਹਾਦਤ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ‘ਤੇ ਡੂੰਘਾ ਅਸਰ ਛੱਡਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਸਥਾਨਕ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਲਗਾਈ ਗਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਉੱਕਰਿਆ ਗਿਆ।ਕਾਂਗਰਸੀ ਬੇਅੰਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ ਸਨ, ਪਰ ਗਿਆਨੀ ਜੀ ਨੇ Bhai Balwinder Singh DC ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਸੀਮਿੰਟ ਚੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੁਲਿਸ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।
ਵਿਰਾਸਤ
Bhai Balwinder Singh DC ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਸਿੱਖ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਬਣਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਅਤੇ ਨਾਮ ਸਥਾਨਕ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਮਰ ਯਾਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ।
ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ Bhai Balwinder Singh DC ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਫੂਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀ ਭੇਜ ਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਵਾਇਆ। ਫੂਲਾ ਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰ-ਮਾਰ ਕੇ ਅਧਮੋਇਆ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਤੁਹਾਡਾ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ.? ਉਸ ਨੇ ਸਾਡੇ ਬਾਬਾ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ।” ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਪਹੁੰਚਾਇਆ, ਅਤੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹ ਬਚ ਗਏ। Bhai Balwinder Singh DC ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਜਿਉਂਦੇ ਹੋਣ ਤੱਕ ਫੂਲਾ ਨੇ ਕਦੇ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਵਧ ਗਈ।
Bhai Balwinder Singh DC ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅੱਜ ਵੀ ਗਰੀਬੀ ਅਤੇ ਕਰਜ਼ੇ ਦੀ ਮਾਰ ਹੇਠ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਖਾੜਕੂ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜਾਇਦਾਦ ਬਣਾਈ, ਪਰ ਸਾਡਾ ਘਰ ਵੇਖੋ, ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕਰਜ਼ੇ ਹੇਠ ਦੱਬੇ ਹੋਏ ਹਾਂ।” ਇਹ ਸੱਚਾਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਿਰਫ ਕੌਮ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਨਾ ਕਿ ਨਿੱਜੀ ਲਾਭ ਲਈ।
ਸਮਾਪਤੀ
ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਉਰਫ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਸਿੱਖ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਅਮਰ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਤਾਈ ਸੁਭਾਅ, ਬਹਾਦਰੀ, ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਅਟੁੱਟ ਲਗਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਸਥਾਨ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਯੋਧੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲਾਲੀ ਲਿਖੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦੇਣੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਕਦੇ ਵਿਅਰਥ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹੇਗੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਇਸ ਲੇਖ ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰੇ ਵਿਸਤਾਰ ਨਾਲ ਪੜੋ: Shaheed Bhai Baljit Singh Khela (ਭਾਈ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਖੇਲਾ)
ਅਕਸਰ ਪੁੱਛੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਵਾਲ (FAQs)
- ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕਿੱਥੇ ਹੋਇਆ ਸੀ?
ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ ਲਗਭਗ 1964-1965 ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਕਿਰਥੋਵਲ ਵਿੱਚ ਸਰਦਾਰ ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਜੋਗਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ। - ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਕਿਉਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ?
ਬਾਬਾ ਆਤਮਾ ਸਿੰਘ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘ ਮੁਠੀਆ ਵਾਲੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਥੇ ਦਾ ਜਰਨੈਲ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ਡੀ.ਸੀ. ਕਹਿਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਨਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਿਆ। - ਉਹ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ?
ਫੂਲਾ ਨਿਹੰਗ ਦੇ ਜਥੇ ਤੋਂ ਸਟੈਨਗਨ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਜਨਰਲ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ। - ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਹੋਈ?
ਅਗਸਤ 1989 ਵਿੱਚ, ਪੁਲਿਸ ਕਮਾਂਡੋ ਅਫਸਰਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੁਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਜੱਗਾ ਅਤੇ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਟੋਰਾਂਟੋ ਨਾਲ ਝੂਠੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। - ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ?
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਸਥਾਨਕ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਲਗਾਈ ਗਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਉੱਕਰਿਆ ਗਿਆ।
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਉਰਫ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਡੀ.ਸੀ. ਦੀ ਅਮਰ ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਏ ਹੋ ਤਾਂ, ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲਣ ਦਿਓ। ਇਸ ਲੇਖ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਸ ਲੇਖ ਨੂੰ ਲਾਈਕ, ਸ਼ੇਅਰ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਕਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਲਿਖੋ। ਸਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ਲਈ “ਪੰਜਾਬੀ ਟਾਈਮ Facebook Page “ ਨੂੰ ਫੋਲੋ ਕਰਕੇ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਅਣਕਹੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹੋ। ਆਓ ਮਿਲ ਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵੀਰਾਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਈਏ! 🙏 ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ!
✍️ About the Author – Kulbir Singh
Kulbir Singh is the founder of PunjabiTime.com, a powerful platform dedicated to reviving Punjabi culture, Sikh history, and the spirit of community storytelling. With a deep-rooted passion for his heritage, he writes emotionally compelling, well-researched content that connects generations.
Follow his work to discover stories that matter, voices that inspire, and a vision that unites. 🌍
© ਪੰਜਾਬੀ ਟਾਈਮ, 2025 — ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੱਚੀ ਅਵਾਜ਼।
#SikhHistory #ShaheedLegacy #PunjabHero #TrueStory #KhalistanMovement #BraveWarrior #sikhFreedomFighter
